کد مطلب:1494 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا انسان هاي خوب زود از دنيا مي روند و انسان هاي خلاف كار و بد بيشتر عمر مي كنند؟

اين گونه نيست كه آدم هاي خلاف كار از انسان هاي خوب بيشتر عمر كنند، بلكه معمولاً در شرايط عادي انسان هاي مؤمن نسبت به انسان آلوده به گناه از عمر طولاني تر برخودار مي شوند. زيرا ايمان به خدا آرامش روحي بيشتري به انسان مي دهد، و انسان مؤمن در كوران هاي حوادث كمتر آسيب روحي و رواني مي بينند و به همان نسبت هم از سلامت جسم برخوردار مي شوند. عمر حضرت نوح را تا 2500 سال نقل كرده اند.4[8] ابودنياي معمر كه خود را خادم علي(ع) معرفي مي كرد عمر طولاني كرد. در زمان خودمان هم مي بينيم معمولاً علماي رباني بيشتر عمر مي كنند. مثلاً آيت الله اراكي و آيت الله بهاءالديني حدود صد سال از خداوند عمر پر بركت گرفتند.

پيري و مرگ طبيعي براي همة افراد بشر طبق قانون خلقت اجتناب ناپذير است. قرآن مي فرمايد: خدا همان كسي است كه شما را آفريد در حالي كه ضعيف بوديد، سپس بعد از ناتاني قوت بخشيد، و باز بعد از قوت ضعف و پيري قرار داد.5[9]

خداوند براي سلامت جسم و روح قوانين و مقرراتي وضع كرده است هر كس از اين قوانين پيروي نمايد عمر طبيعي مي نمايد و هر كس به هر مقدار از اين قوانين سرپيچي نمايد به همان اندازه به پيري و مرگ زودرش گرفتار مي آيد. افراد با ايمان در پرتو بندگي خدا از سلامت روح و روان برخوردارند. ولي افراد بي ايمان كه نقطة اتكاء روحاني ندارند آشفته فكر و نگرانند و اين موجب شكسته شدن آنان مي گردد. موسي بن جعفر(ع) فرمود: غصه و اندوه بسيار پيري ببار مي آورد.[10]

غضب و حسد هر دو شكنندة جسم و روح آدمي است و مؤمن واقعي از حسد وغضب نابجا پرهيز مي كند. علي(ع) فرمود: قلب هاي خود را از كينه هاي نها پاك كنيد چه آن كه يك بيماري مهلكي است همانند وبا است.[11]

پس عواملي كه موجبات زندگي طبيعي و عمر طولاني مي شوند در افراد متقي بيشتر است. بلي ممكن است بر اساس احساس وظيفه در شرايط خاصي جان خود را فداي راه حق نموده و در سنين پايين به شهادت نايل آيند.

[8]عماد زاده، قصص الأنبيا، ص 200.

[9]روم (30) آية 54.

[10]تحف العقول، ص 403.

[11]غررالحكم، مادة قلب.